السلام علیک یا رسول الله (ص) ، السلام علیک یا حسن بن علی(ع) ، السلام علیک یا علی بن موسی (ع)
و رحمت الله علیکم اجمعین
رسول اكرم (صلى الله عليه و آله و سلم):
ان الله تبارك و تعالى على الاناث اءراءف منه على الذكور من رجل يدخل فرحة على امراءة بينه و بينها حرمة الا فرحه الله تعالى يو القيامة ؛
خداى بزرگ ، به زنان مهربان تر از مردان است و هيچ مردى ، زنى از محارم خود را خوشحال نمى كند، مگر آن كه خداوند متعال او را در قيامت شاد مى كند. كافى 6/6/7
المراءه الصالحة اءحد الكاسبين ؛
زن شايسته يكى از دو عامل پيشرفت خانواده است . بحارالانوار 103/238/39
پيامبر اکرم (ص ) در طول عمر نه زن داشته است و اين امر زاييده اوضاع و احوال جامعه آن روز و موقعيت شخصی آن حضرت بوده است . پيش از اسلام تعدد زوجات به نحو گسترده و نامحدودی در ميان اقوام مختلف رواج داشته است . بعدها اسلام تا چهار زن را اجازه داد، آن هم به شرط برقراری عدالت بين آنان . مي دانيم که پيامبر (ص ) تا 25سالگی زن نگرفت و در 25سالگی با خديجه (س ) که 15سال از پيامبر (ص ) بزرگتر بود ازدواج کرد و در حدود 25سال تنها با خديجه بود. پس از فوت خديجه (س ) با زن بيوه ديگری به نام سوده ازدواج کرد. سپس با عايشه ازدواج فرمود. زنان ديگری که پيغمبر (ص ) گرفت ، به غير از سوده ، همه بعد از عايشه بودند و همه اينها بيوه زن و بزرگسال بودند. پيامبر حق و عدالت و نوبت را درباره آنها کاملا رعايت مي فرمود و با همه به مهربانی رفتار مي کرد. زنانی که پيغمبر اکرم (ص ) مي گرفت ، يا از بيوه زنانی بودند بی سرپرست که شوهرشان در جنگ شهيد شده بودند، يا از اسيران جنگی بودند که در خانه پيغمبر (ص ) با نهايت احترام زندگی مي کردند. ازدواجهای پيغمبر (ص ) عموما و بخصوص در ده سال آخر عمر، جنبه اجتماعی و تحبيب قلوب داشته است و خويشاوندی با قبيله ها برای پيوند داشتن با کسانی که مسلمان شدن آنها موجب تقويت اسلام و مسلمين بوده است . برخلاف آنچه برخی از دشمنان اسلام يا مستشرقين خارجی گفته اند، به هيچ وجه نظر پيامبر (ص )، مسائل جنسی و لذت جويی نبوده است – بخصوص که پيامبر اکرم (ص ) بنابر آنچه در قرآن آمده است ، يک ثلث و گاهی دو ثلث از شب را به عبادت و تلاوت قرآن مي گذراند – و روزها نيز در مسائل اجتماعی و جنگها اشتغالات فراوان داشته است ، و اين ازدواجها در سن جوانی نبوده است .
در تاریخ مذهبی جهان هیچکس یافت نمیشود که همچون محمد(ص)مقام جنس لطیف را این چنین بالا برده باشد.ایشان در زمانی که زنان از هیچ حقوقی برخوردار نبودند،آنها را صاحب حق معرفی نمودند: و فرمودند:«حقوق زنها محترم و مقدّس است،مواظب باشید که حقوق زنها محفوظ باشد و از حقوقی که برای آنها تعیین شده است،برخوردار باشند» در جایی دیگر فرموده اند:«بهترین مردان در میان شما کسانی هستند که نسبت به زنانشان خوش رفتارتر باشند».خود ایشان،نسبت به همسرانشان،از همه مهربانتر بودند.برخی اوقات که برخی از آنها با پیامبر بد رفتاری میکردند و اصحاب با ناراحتی از حضرت میخواستند که آنها را طلاق دهد، ایشان می فرمود:«ناراحتی و بدرفتاری زنان را باید کنار نقاط مثبت و کمالات آنان حساب کرد و نباید انسان،به خاطر ناراحتی، همسر خود را رها کند».
همیشه از خدیجه،به خوبی یاد میکردند و میفرمودند:هیچ کس خدیجه نمیشود. وقتی همه کافر بودند،او،به تنهایی به من ایمان آورد و مرا یاری کرد.
همه همسران پیامبر(ص) در یک سطح نبودند و در صورت لغزش،پیامبر(ص) با مهربانی به آنها تذکر میدادند: عاشروهن بالمعروف؛معاشرت پیامبر با آنان به نیکی و خوبی بود.(سوره نساء،ایه 19)
ایشان به هیچ وجه به ظواهر زن توجه نداشتند و زن را وسیلهای برای هوس رانی نمیدانستند،چنان که با وجود دارا بودن چندین همسر،بیشتر شبها رابه عبادت خدا میپرداختند ایشان به خاطر علاقه به راضی کردن همسران دچار گرفتاری میشدند،تا آنجا که حلال خدا را بر خود حرام کردند و خداوند ایشان را به این سبب،با عتاب مخاطب قرار میدهد که چرا چنین کردی؟!:
یا ایها النبی لم تحرم ما أحل اللّه لک تبتغی مرضات ازواجک والله غفور رحیم؛ای پیامبر،چرا چیزی را که خداوند برای تو حلال کرده است،به خاطر جلب رضای همسرانت،برخورد حرام میکنی،خداوند آمرزنده و مهربان است.(سوره تحریم،ایه 1)
پرفسور.ت.وآرنولد زندگی زناشویی پیامبر(ص) را اینطور توصیف کرده است: «یکی از زیباترین زندگانیهای کامل زناشویی است که تاریخ به ما نشان میدهد».
رفتار حضرت با زنان جامعه
تعداد زیادی از زنان در محضر نورانی آن پیامبر بزرگوار،به منظور دستیابی به دانش و مهارت علمی از امکانات مساوی با مردان برخوردار شدند و هر یک،مانند چراغی فضای اسلامی را نور بخشیدند.از آن جمله میتوان به اسماء دختر عمیس،ام ایمن وام سلیم، اشاره کرد.
حضرت که با یاران و حتی زنان صحابی رفت و آمدهای اجتماعی داشت،پیوسته به خانه ام ایمن میرفت و با او دیدار میکرد و او را مورد بزرگداشت قرار میداد،تا آنجا که آنچه را که از سوی مردم در نزدشان به امانت مانده بود،به ام ایمن تحویل دادند.
ام عطیه روایت میکند:«رسول خدا(ص) به ما و دختران بالغ و زنان خانه دار دستور داد از خانه خارج شویم و در نمازهای عید فطر و قربان شرکت کنیم».
ایشان در مورد تجلیل از جهاد و فداکاری نسیبه انصاری این طور فرموده است:«مقام نسیبه،دختر کعب،از مقام فلان و فلان بهتر است».
زمانی که حضرت خواهر رضاعی خود را در میان اسیران میبینند،او را آزاد و از وی درخواست میکنند،در نزد حضرت بمانند وچون قبول نمیکند،او را با هدیههای فراوان به شهر خود باز میگردانند.
منبع سایت حوزه